Η ιδέα της μετατροπής της φωνής σε ηλεκτρικό σήμα είναι παλιά και αποτέλεσε τη βάση για τη λειτουργία της επικοινωνίας με φωνή σε μεγάλη απόσταση (τηλέφωνο, ασύρματος). Από τη στιγμή που η φωνή μας μετατράπηκε σε ηλεκτρικό σήμα έπρεπε να αναζητηθεί ένα σύστημα μεταφοράς αυτού. Γι αυτό το λόγο, κατασκευάστηκαν τα τηλεφωνικά δίκτυα σε όλο τον κόσμο. Εκτός από αυτά, όμως, έχουν κατασκευαστεί και δίκτυα επικοινωνίας υπολογιστών για την μεταφορά δεδομένων.

Στην ουσία αυτό αποτελεί σπατάλη. Θα μπορούσε να υπάρχει ένα σύστημα μεταφοράς δεδομένων, το οποίο θα μετέφερε πέρα από τα δεδομένα των υπολογιστών και τα «δεδομένα» της ψηφιοποιημένης φωνής. Ακριβώς αυτό άρχισε εδώ και μερικά χρόνια να γίνεται. Αρχικά η προσπάθεια εστιαζόταν στην επικοινωνία με φωνή ανάμεσα σε δύο υπολογιστές, με τη χρήση ειδικού λογισμικού. Με την πάροδο του χρόνου, τα συστήματα βελτιώθηκαν και αναπτύχθηκαν διάφορες τεχνικές, αλγόριθμοι συμπίεσης και διεθνή πρότυπα. Η τεχνολογία της τηλεφωνικής επικοινωνίας μέσω δικτύων δεδομένων που χρησιμοποιείται όλο και πιο πολύ ονομάζεται VoIP (Voice over Internet Protocol). Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να προσέξουμε να μην την μπερδέψουμε με το διαδίκτυο. Το πρωτόκολλο ΙΡ χρησιμοποιείται στα περισσότερα δίκτυα υπολογιστών και όχι μόνο στο διαδίκτυο. Η τεχνολογία VoIP μπορεί να εφαρμοστεί οπουδήποτε υπάρχει επικοινωνία μέσω ενός τέτοιου δικτύου. Δύο είναι τα βασικά πρότυπα, για τα οποία γίνεται λόγος τα τελευταία χρόνια:

• Το 1996 παρουσιάστηκε το πρότυπο Η.323 της ΙTU και
• Το 1999 το Session Initiation Protocol (SIP) της IETF (Internet Engineering Task Force). Αυτά τα πρότυπα αφορούν κυρίως στον τρόπο διαχείρισης της κλήσης (τις διαδικασίες σύνδεσης / αποσύνδεσης κλπ.). Από αυτά τα δύο πρότυπα τον τελευταίο καιρό έχει επικρατήσει το SIP.